اکولوژی سیاسی

توضیحات

با فروپاشی شوروی، محیط زیست در قالب یکی از ابعاد امنیت، عرصه رایزنی و تصمیم‎سازی سیاست‎مداران با دانشمندان علوم محیط زیست بوده است. یافته‎های موجود گویای آن است که بسیاری از رویکردهای توسعه‎ای موجود به واسطه نادیده انگاشتن پایداری محیطی و کم‌توجهی به نقش شهروندان در مشارکت و فرایند تصمیم‎گیری از همسوسازی توسعه با پایداری محیط زیست ناتوان بوده‌اند. در چهارچوب، اکولوژی سیاسی که پیوست‌گاه علم، سیاست و محیط زیست به شمار می‎رود، محیط سالم و امن زمانی نمود عینی و فضایی می‎یابد که پیوستگی ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی حیات انسان‏ها جدای از وابستگی‎های زیستی و اعتقادی‌شان در اجتماع در هماهنگی با بُن‎مایه‎های زیست‌کره، یکپارچه و متعامل در نظر گرفته شود که این امر نیز فقط از رهگذر همگرایی فراگیر واحدهای سیاسی در مقیاس کروی ممکن است. کتاب حاضر از رهگذر رویکردهای مختلف نسبت اکولوژی را با جهانی شدن، همکاری‌های منطقه‌ای، توسعه پایدار، سیاست‌های اجتماعی پایدار و به طور کلی سیاست مورد بررسی قرار داده است. مطالعه این اثر به دانشجویان علوم جغرافیایی، علوم اجتماعی و علوم زیستی پیشنهاد می‌شود.