تاریخ‌نگاری و امنیت ملی

توضیحات

آگاهی تاریخی مشترک نسل‌های مختلف یک ملت یکی از مؤلفه‌های بنیادی تأمین امنیت در جامعه است. آگاهی تاریخی ضمن آنکه می‌تواند منجر به انسجام ملی و ایجاد هویت ملی یکپارچه شود، عاملی مهم در مشروعیت‌بخشی به نظم سیاسی حاکم به شمار می‌آید. شیوه و محتوای روایتی که از فرهنگ تاریخی و تاریخ فرهنگی جامعه، ذیل موضوع امنیت، برای مخاطبان ارائه می‎‌شود، در شکل‌‎گیری و شکل‌‎دهی به فرهنگ امنیت و هرگونه درکی از مقوله امنیت تأثیرگذاری مستقیم دارد. شناسایی این درک فرهنگی از مقوله امنیت در بافت فرهنگ و جامعه ایران کنونی، امکان سیاست‌‎گذاری‎‌های چندوجهی توسط نهادهای مرتبط را برای ایجاد، حفظ یا تغییر و انعطاف در مقوله فرهنگ امنیت پدید می‌‎آورد. کتاب حاضر، به دغدغه‌‏های موجود در خصوص تأثیر و تأثر «تاریخ و امنیت ملی» و تبیین نسبت این دو مفهوم در جامعه ایران می‏‌پردازد و از دو منظر نظری و کاربردی مسائل و موضوعات این عرصه را واکاوی می‌کند.

نویسنده کتاب، سیدمسعود موسوی دانش‌‎آموخته دکتری رشته تاریخ معاصر ایران از دانشگاه خوارزمی و عضو هیئت‏‌علمی پژوهشکده مطالعات راهبردی است. حوزه‎‌های مورد علاقه ایشان مسائلی چون فلسفه تاریخ، تاریخ علم، مردم‌‏سالاری دینی، تحولات سیاسی و اجتماعی جامعه ایران، تحولات مرتبط با حوزه دین و دینداری در جامعه ایران است. برخی از آخرین کتاب‎‌ها و مقالات تألیفی ایشان عبارت‏‌اند از: – بررسی واقعه ۱۶آذر ۱۳۳۲از منظر اسناد تاریخی؛ – حکمرانی فرهنگی در جمهوری اسلامی ایران؛ – الزامات حکمرانی قوی فرهنگی در آستانه قرن جدید.