توضیحات
در سایه شرایط اضطراری، سلفیت جوابی به درخواست جستجوی هویت و کیستی نسل‌های عربی است. البته این وضعیت، لحظه‌ای یا زودگذر نیست؛ بلکه همچنان کارگر و تأثیرگذار است و بلکه شاید ده‌ها سال به درازا انجامد و گستره وسیعی را فرامی‌گیرد. این همان چیزی است که آن را در نمونه‌ای دریافتیم که آگاهی سیاسی‌اش از آغاز بر شکست و پناهندگی و آوارگی بود و یا نمونه‌ای دیگر که آگاهی سیاسی‌اش از آغاز بر جنگ خلیج [فارس] در سال 1991 و حس فریب از گفتمان اخوان المسلمین مبتنی بود؛ چنانکه توهم پیروزی در وجودش انداخت. بنابراین، او در درون همین گفتمان شروع به جستجوی راه صحیح و ریشه‌یابی نیرنگ و شکاف‌های پنهان کرد. سلفی‌گری به مثابه واکنشی است به «مرحله‌ای دشوار» که جوامع و یا افرادی مشخص آن را می‌گذرانند و در برآمد «شکاف در توازن میان عناصر مختلف» نمودار می‌شود. حال این شرایط هرچه باشد؛ سیاسی یا اقتصادی، روانی یا اجتماعی یا نظامی و … این به معنای آن نیست که سلفی‌گری واکنشی منفی و یا برخوردی نادرست در برابر شرایط و چالش‌ها و مخاطراتی است که جوامع و افراد در جهان عرب با آن روبه‌رو هستند؛ چراکه ما از پاسخ‌های متعدد سلفیت، گونه‌های متفاوت تعامل و مشارکت، سطوح مختلف و فرآیند جابه‌‌جایی‌ها در داخل خود جریان‌ها صحبت می‌کنیم. آنچه می‌خواهیم از راه این دیدگاه جامعه‌شناختی بدان دست یابیم این است که میان سلفی‌گری و شرایط عینی پیرامون آن (چه در حالت صعود و چه در حالت سقوط) و نیز میان سلفی‌گری و بحران تاریخی موجود که با آن رشد کرده، تفکیک قائل شویم.
- فصل اول: سَلَفیها چه کسانی هستند؟
- فصل دوم: چگونه سَلَفی شدم؟
- فصل سوم: سَلَفیت جهادی: راه سخت به سوی آن و خروج بی‌خطر از آن
- فصل چهارم: جستجوی « راه سوم»سَلَفیت
- فصل پنجم: از درون تا برون سلفیت
- فصل ششم: پرس شهای مربوط به هویت، بحران و دگرگونی
بررسی
هیچ دیدگاهی نوشته نشده است.